Η αγάπη της μάνας μοιράζεται σε όλα τα παιδιά της , μα κάθε παιδί την έχει ολάκερη.
«Παντρεύτηκε μια φορά ένας άντρας και η γυναίκα του, που μισούσε την πεθερά της , του είπε να τη σκοτώσει και να της φέρει ως τρόπαιο το κεφάλι της. Έτσι έκανε κι αυτός. Πήγε, σκότωσε τη μάνα του, και κουβαλούσε το κεφάλι της να της το δώσει. Όπως πήγαινε, σκόνταψε, έπεσε κάτω και κτύπησε. Το κεφάλι της μάνας, που κατρακύλησε κι αυτό κάτω, είπε: « Είσαι καλά αγοράκι μου; Χτύπησες πολύ;»
Λαϊκή παράδοση.
Η μάνα όλα τα υπομένει, η μάνα όλα τα συγχωρεί. Η μάνα αγαπά πολύ, γιατί υποφέρει πολύ. Η αγάπη και ο πόνος, είναι οι δυο πόλοι της μητρικής καρδιάς. Πολλοί ίσως μας αγαπούν, μα κανείς σαν τη μάνα. Η μάνα, πλασμένη τέτοια από το Θεό, είναι από τα μεγαλύτερα δώρα που μας χάρισε ο Δημιουργός. Εκείνη διάλεξε ο Πλάστης για να συνεχίσει το έργο της δημιουργίας. Πάνω στο στήθος της μάνας ακούμπησε και ένας Θεός, όταν σαρκώθηκε και γεννήθηκε στο ταπεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ.
Πάντα πηγή ζωής, πηγή ζεστασιάς, με ανεξάντλητα αποθέματα τρυφερότητας, μηδενίζει τις προσωπικές της επιθυμίες, στερείται πράγματα, για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες
Μάνα, φωνάζουμε σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μας. Τη μάνα επικαλείται ο νέος, ο άνδρας, ο γέροντας Μόνο εκείνη είναι ικανή να απαλύνει τον πόνο και τον καημό μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο άνθρωπος έχει δύο διεξόδους για να πει άφοβα τον πόνο του:
Στη μητέρα του και την προσευχή του !
Η μητέρα ενσαρκώνει το πνεύμα της οικογένειας, το οποίο διαποτίζει όλα τα μέλη που ανήκουν σ` αυτή. Από εκείνη εξαρτάται η βιολογική, οικονομική και πνευματική υπόσταση όλης της οικογένειας. Αυτή με τον πλούσιο ψυχισμό της και τη δύναμή της, δίνει ζωή, μορφή και περιεχόμενο στην οικογενειακή κοινότητα.
Τα γνωρίσματα της μητρικής συμπεριφοράς δεν είναι προνόμιο της ανθρώπινης κοινωνίας. Θα τα συναντήσει κανείς και στις άλλες κοινότητες. Είναι γνωστή η ιστορία των πελαργών που είχαν τη φωλιά τους στη ξύλινη στέγη μιας αποθήκης.
Όταν έπιασε φωτιά στην αποθήκη κι οι φλόγες ανέβαιναν στον ουρανό, οι πελαργοί, που είδαν από απόσταση τη φλεγόμενη αποθήκη, έτρεξαν να σώσουν τα μικρά τους. Όμως οι τεράστιες φλόγες δεν τους άφηναν να πλησιάσουν. Πετούσαν γύρω από την αποθήκη κι έβγαζαν κραυγές αγωνίας. Ξαφνικά όλοι βλέπουν τη μάνα πελαργίνα να ορμά κάθετα μέσα στις φλόγες πάνω στη φωλιά, να σκεπάζει με τα πελώρια φτερά της τα παιδιά της και μαζί μ` αυτά να βρίσκει τραγικό θάνατο.
Αυτή είναι η μάνα, η τραγική και ηρωική μάνα που θυσιάζεται για το σπλάχνο της.
Μάνα! Δυο συλλαβές που εκφράζουν την τελειότητα.
Την προσεχή Κυριακή, 12 Μαΐου, είναι η παγκόσμια ημέρα της μητέρας. Ημέρα εορτασμού της μητρότητας και της ευγνωμοσύνης προς τη μητέρα, αυτού του πανανθρώπινου συμβόλου της ζωής. Τη μάνα απαθανάτισαν στο έργο τους μεγάλοι καλλιτέχνες. Στον παραπάνω πίνακα ο δικός μας καλλιτέχνης, Γιώργος Σαπουνάς, που διαθέτει όχι μόνο μοναδικό και εξαιρετικό ταλέντο, αλλά και μεγαλείο ψυχής, μας έδωσε ένα έργο μοναδικής εκφραστικότητας και συναισθηματισμού.
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΚΟΡΔΟΝΟΥΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ