«Οι κάμποι, τα ψηλά βουνά, ο ουρανός ο γαλάζιος..», όπως λέει ο ποιητής,
το μέρος που ο καθένας μας γνώρισε όταν πρωτάνοιξε τα μάτια του,
το σπίτι που μας στέγασε στο κρύο, στη βροχή και μας ξαπόστασε από την κάψα
του ήλιου,
η μάνα που είχε μία αγκαλιά ανοιχτή για εμάς,
ο πατέρας που μας στήριζε όταν χάναμε το βήμα μας,
τα τραγούδια που αυθόρμητα λέγαμε, οι χοροί σε κύκλο που μας έφερναν τον έναν πιο κοντά στον άλλο,
η γλώσσα μας,
η συλλογική μας μνήμη,
η ιστορικότητά μας,
ο Θεός μας, τα ιερά
μας...
Θα παίξουμε "θέατρο" για την 25η Μαρτίου;
Ένα διαφορετικό "θέατρο" όμως παιδιά, κάτι έχω σκεφτεί!
Ας διαβάσουμε το σενάριο και τις σημειώσεις μου...
Η εκπαιδευτικός της Δ2 τάξης
Ηλιοπούλου Μαρία
Η λέξη Λοιπόν κρύβει μία έκπληξη. Πατήστε πάνω της για να δείτε...